Kararmış
Kapkara
Bulutlu bir gökyüzünün altında
Günlerden bir gün
Yağmur yağdırıyor yine tanrılar
Yağmurun altında
İhtişamlı
Dev
Asmalı sarı konaklar
Karşıda
Karşısında
Delik çatısından
Şırıl şırıl
Su damlayan
Ezik büzük
Sıska gecekondular
Burada
Buz gibi kaldırımlarda
Bir salgın gibi yayılır yoksulluk
Her kondu da
Başköşeye kurulur
Bundan çocuklar
Bazen aç uyur
Onlar
Sabah sekiz akşam yedi
Tüm çabaya rağmen
Açlıktan nefesi kokanlar
Hep birlikte
O çocuklarla
Bu kondularda
Yaşarlar
Onlar çalışır
Çalıştıkça onlar
Gecekondular zayıflar
Sarı asmalı konaklarda
Baloda dans başlar
Padişah sofralarında
Masada mezeye dönüşür
Uçan kuşun yuvası
Sudaki balığın yaşam alanı
Yani
Çığlık çığlığadır ömür
Acının ve iniltinin dili
Gözbebekleri istila etmiş
Yağmacı zamanlar başlatır
Bizimkiler
Gecekondudakiler
Yitirilen en son duygunun eşliğinde
Çalışırlar
Çalışırlar
Aç kalırlar
Yine çalışırlar
Fakat açlıktan
Kokmuş nefeslerinin
Artık kurtlandığının
Farkında bile değiller
Kaygısız bir günü ise
Ömürlerinde hiç görmemişler
Kim bilir
Ne güzel şeydir birlik
Olur ya
Gökte bakır rengi bir kızıllık başlar
İşte o zaman
Yaşamak
Ölümden
Konuşmak
Suskunluktan
Sevinç
Acıdan
Daha yüce olmaz mı?
Ve şairin dediği gibi
Kısa çöp uzun çöpten
Hakkını almaz mı?
Önder YILDIZ
